Gry warte zagrania!

[Mef]

No niezłe wykopki, 4 lata. Jak to mówił Wróbelek Ćwirek: Fju Fju!

[Kisiel]

Barman zbiera posty ... adwent jest

[flash05]

Sie czepiacie. Dobry temat jest, zwłaszcza dla osób które zainteresowały się na nowo komodą. Wrzucać tu zaraz jakieś tytuły warte uwagi!
Ja dodam:

- Street Rod
- Rick Dangerous
- Gwiezdny Manager

[Mef]

Skoro już przy takim temacie, to ja nie rozumiem czemu ludziska nie wspominają wielu starszych tytułów, szczególnie portów z Arcade'ów czy Atari 2600/400/800.
Dla mnie osobiście wiele późniejszych produkcji z Komcia jest niestrawnych przez to wciskanie na siłę grafiki aspirującej na "Amigową" czy "realistyczną" i muzyczek które nijak się nie miały do klimatu a ich zadaniem było jedynie pokazanie możliwości cudacznych filtrów SIDa.
W efekcie takich starań powstawały gry których najsłabszym ogniwem była akuratnie (o ironio) sama rozgrywka, palety były z dupy, wszystko mega ziarniste i ditheringowane a w tle jakieś Funky napitala z głośnika.

Dlatego w ramach osobistego apelu o przywrócenie należnego statusu arcade'ówkom dotąd nie wymienionym, polecam co następuje:
- River Raid, za miodną grywalność i niebrutalny learning curve dla współczesnego "każualowca".
- Gorf, za bycie jednym z najlepszych rozwinięć idei Space Invaders.
- Moon Patrol, za odpadające koła.
- Wizard of Wor, za mega rozrywkę dla dwóch graczy, Co-Op lub Deathmatch z Botami, wybór należy do Ciebie!
- Crossroads II - Pandemonium, jak wyżej plus mega rozpizd i chaos na ekranie.
- Space Taxi, za relaksującą rozgrywkę i ciągle nowe pomysłowe przeszkody które razem tworzą najlepszą wariację na temat gry typu "lander".

Wszystko to w bardzo umownej oprawie audio-wizualnej a godziny lecąąą...

[mentos]

Mef po części ma wg mnie rację.
Osobiście dodałbym moją ulubienicę H.E.R.O.

[Mef]

mentos
Akurat o ile H.E.R.O., Jungle Hunt i Pitfall(e) to rewelacyjne pozycje, o tyle ich porty na C64 pozostawiają jak dla mnie wiele do życzenia. Typowe "ulepszanie" grafiki na siłę, które nie wyszło nikomu na dobre: jednolite schematyczne bloki koloru były o wiele czytelniejsze niż coś co wygląda jakby twórca właśnie odkrył "spraj" w pejncie.


Zapomniałbym dodać do gier na dwóch, tytułów ładniejszych wizualnie ale na szczęście bez strat w miodności:
- Beach-Head II - The Dictator Strikes Back!, zajebista "gra imprezowa".
- Barbarian, za bezcenny półobrót-z-dekapitacją-fontanną-krwi-i-gremlinem-do-zabierania-zwłok-kopiącym- ściętą-głowę-i-rechoczącym-z-radości. Pokazać znajomym, niech się uczą. Gwarantuje, że dla wielu zaskoczeniem będzie fakt, że istniały próby stworzenia tak brutalnego przekazu zanim wymyślono Fatality w MK.
- International Karate, za bycie najlepiej starzejącą się bijatyką z korzeniami 8 bit. Absolutnie genialna, po prostu kilka strategicznych uników, 2-3 dobrze umiejscowione kopniaki czy piąchy i następny przeciwnik. Kolejne nawalanki poszły już w absurdy typu 99 hit combo podczas którego jeden z zawodników nie dotyka podłogi przez 5 minut a w międzyczasie stracił cysternę krwi, został podpalony, połamany w każdym miejscu, porażony prądem i na koniec wstaje do kolejnej rundy. Mechaniki IK bardzo mi brakuje, dość wiernie przedstawiała klimaty zawodów Karate zamiast wyolbrzymionego szlachtu ninja/mutantów/cyborgów rodem z Anime, który opanował gatunek.
- Zoo Mania, co prawda to współczesna produkcja i na pewno na nowsze komputery i konsole są o wiele lepsze wersje, ale do niej mam szacun akurat, bo dostawanie łomotu w Zoo Manie jest chyba najulubieńszym rodzajem rozrywki komputerowej dla mojej Żonki.


P.S.
Skoro już zacząłem rant na temat utraty grywalności kosztem oprawy, to dla mnie osobiście najbardziej palącym przykładem jest wspominane wiecznie Flimbo's Quest które owszem soundtrack miało wypaśny i paralax na chyba z trzy warstwy ale sama gra sprawiała, że czułem się jak w bardzo, bardzo nudnej pracy. A ludziska się tym jarają i ciągle wkładają w swoje "top ten" nie wiedzieć czemu. Toć to bardziej żmudne niż Donald Duck's Playground a tam przynajmniej było kilka minigier zręcznościowych a i liczyć pieniążki się pociechy uczyły.
Właśnie dlatego warto zastanowić się nad poruszanym wcześniej problemem "starzenia się". Jak dla mnie sens mają tylko takie gry których nie zrobiono już potem lepiej albo wzrost jakości nie był tego specjalnie wart. Czy to frajda grać w któryś z Gold Box'ów SSI gdzie co chwila trzeba maglować dyskietkami a później porównać to choćby z Baldurem? Czy warto obijać po jednym przeciwniku (taki "limit sprzętu") w 2-klatkowych animacjach komciowego Golden Axe? Ja zamiast tego chętniej przyjmę kamień na głowę w Boulder Dash bo to będzie ten sam kamień co z pixel shaderami v 7.0 (nie wiem jakie teraz są albo zaraz będą).
Wsadzę jeszcze  kij w mrowisko panicznego bronienia nostalgii i dodam, że Giana Sisters poza muzyką nie dorastało oryginalnemu Mario do pięt, bo rżnęło z niego jak popadnie tylko wszystko gorzej: mniejsza paleta, paskudne fat-pixele trybu multicolor, i w dodatku podlejsze sterowanie. A teraz, niech się ziemia rozstapi i zróbcie mi tu piekło!

[Mef]

A właśnie! Przypomniał mi się absolutnie unikatowy tytuł na C64, który ku ogromej stracie dla całej ludzkości nie doczekał się kolejnych odsłon.

Mianowicie chodzi o grę składającą się z tak unikatowych elementów jak:
- Czarny mamut głównym bohaterem!
- Ratujemy członków Wielkiej Arktycznej Orgii przed utopieniem!?
- Odganiamy pterodaktyla!
- Salwy honorowe z okrętu bojowego!
- Realistyczna fizyka obiektów!
- Zaskakująco płynna, trafna i wciągająca grafika 3D!

Mowa oczywiście o Arctic Shipwreck.

[ChemiQ]

Z takich starszych, wartych uwagi tytułów, które zapadły w pamięć 20-30 lat temu:
- Creatures i Creatures II - za świetną grafikę i dźwięk,
- Mayhem in Monsterland oraz Nobby the Aardvark - podobnie,
- cała seria Krakout,
- Boulder Dash,
- cała seria Giana Sisters,
- Hard'N'Heavy,
- seria Turrican,
- seria Fred's Back,
- Stratego oraz Laser Squad,
- Last Ninja I, II i III, Ikari Warriors oraz Impossible Mission II - za klimat,
- Lemmings (wersja na C64 1000x lepsza od pecetowej),
- Rick Dangerous I i II,
- Mechanicus - świetne flippery,
- Turbo Out Run lub Buggy Boy - dla fanów ścigania,
- Fiendish Freddy Circus - można zagrać, gdy akurat przyjdą goście ,
- 4 Soccer Simulator - za możliwość pokopania piłki pomiędzy samochodami ,
- Spaghetti Western Simulator - za możliwość udziału w zawodach w pluciu i w dojeniu krów )),
- Blues Brothers, Bee 52, Flimbo's Quest,  Quedex, Bubble Bobble, Nebulus, PP Hammer - całkiem dobre gierki na zimowe popołudnie,
- Robbo - dobre, bo polskie ,
- proponuję też odpalić Sim City, żeby zobaczyć, jak wyglądała pierwsza gra z tej serii.

[mentos]

Mef:

mentos
Akurat o ile H.E.R.O., Jungle Hunt i Pitfall(e) to rewelacyjne pozycje, o tyle ich porty na C64 pozostawiają jak dla mnie wiele do życzenia. Typowe "ulepszanie" grafiki na siłę, które nie wyszło nikomu na dobre: jednolite schematyczne bloki koloru były o wiele czytelniejsze niż coś co wygląda jakby twórca właśnie odkrył "spraj" w pejncie.

znów się z Tobą zgodzę, dlatego H.E.R.O. zdecydowanie lepiej wygląda na Atarynę - więcej ładniejszych kolorów i brak tego Hi Resowego badzewia z Komcia. Choć na XL/XE dodali vs 2600 wg nie fajne perforacje w kolorowych ścianach.

[OSH]

Dołożę do tego "Legacy of the Ancients". Jedna z najbardziej rozbudowanych RPG na 8-bitowce.

[F7sus4]

Soul Crystal.

[dc64]

Nic nowego:

rick dangerous 1 & 2
great giana sisters
power drift
creatures
combat school
foxx fights back
krakout
lightforce
operation wolf
pitstop
seafox
silkworm
the last ninja
taskforce
lazarus
madrax
monstrum

[StaryMarabut]

Split personalities.

[darque]

To ja dorzucę oldschoola w którego zagrywam się na C64 - Galaga.
Co prawda minimalistyczna graficznie (dla mnie plus) ale za to gameplay na bardzo wysokim poziomie.

http://www.youtube.com/watch?v=EGOzE4bqufs

[F7sus4]

StaryMarabut: Split personalities - tytul jest juz ograny, odkad ukazal sie port tej gry w wersji przegladarkowej na C64Power.