Gra Boulderdash jest grą zręcznośćiową, nie nudzącą się po paru uruchomieniach. W grze oprócz zręczności należy wykazać się pomysłowością. Gra oferuje wiele poziomów (cave) i leveli. Levele symbolizują stopień trudności gry. Gra oferuje rozgrywkę 2 osobową, co pozwala na niezłą zabawę dla 2 osób. Po wyborze planszy ukazuje się nam gra, rozpoczęciem gry jest "flash". Naszym zadaniem jest zebranie określonej liczby diamentów, w podanym czasie. Czasu jest na początku dużo, lecz na dalszych poziomach odczujemy jego brak. Podczas zbierania diamentów natrafiamy na liczne utrudnienia, począwszy od kamieni, ktróre musimy przesuwać lub omijać, po różnego rodzaju potworki. Po takim kontakcie pierwszego stopnia zostaje z nas tylko mokra plama. Po zebraniu odpowiedniej ilości diamentów następuje "flash", który informuje nas o konieczności ewakuacji z planszy, przed końcem czasu. W tej sytuacji należy szukać migających wrót, które przeniosą nas w następną planszę. Może się zdarzyć, że nasz portal zostanie zasypany przez kamienie, co utrudnia nam dalszą grę. W dalszej części możemy na trafić na szereg latających potworów. Są to "motyle" oraz "szczęki". Za zniszczenie "motyla", przez zrzucenie na niego kamienia otrzymujemy 9 diamentów. Może powstać sytuacja, że diamenty będziemy musieli sami "wyprodukować", w tedy należy uruchomić "maszynkę" zrzucając na nią kamień, który rozkręci cała produkcję. W niektórych sytuacjach należy trochę pogłówkować.

Grafika w grze nie powala na kolana, jest średnia, bez zbędnych walorów estetycznych. Plansze jak i wszytko co na nich się znajduje posiadają stałą paletę barw, zmieniającą się jedynie w innych poziomach gry. Przeciwnicy, przeszkadzający w gromadzeniu diamentów są dziwaczych kształtów (kwadraty), co nie przypomina innych gier. W tej grze walory estetyczne nie grają roli, ważniejsza jest grywalność. Gra może wciągnąć zwykłego gracza na parę godzin dobrej zabawy.

Dzwięk również jest zwykły, nie wybiegający poza przeciętność. W grze nie ma muzyki (poza tytułową), co może niektórych zaskoczyć. Jednak w grze występują liczne dźwięki naśladujące ruch bohatera, odgłosy spadających diamentów i kamieni.

Gra jest warta uwagi, może wypełnić jesienne wieczory oraz pozwala na trochę zabawy w czasie nudy. Trzeba pamiętać, że Boulderdash bardzo wciąga, więc warto poświęcić jej jakiś dłuższy kawałek czasu. W końcu - to jedna z najbardziej popularnych gier na stare komputery!

Najlepsza gra komputerowa roku 1984! Od chwili powstania w 1984 roku do dzisiaj doczekała się wielu wersji różnych autorów (w tym także polskich), różnych firm bardziej lub mniej znanych. Prawie wszystkie te wersje są równie wspaniałe jak pierwowzór, bardzo starannie opracowane graficznie, z wieloma poziomami trudności i różnorodnymi komnatami. W tej grze wcielasz się w przesympatyczną postać poszukiwacza diamentów - Rockforda. Jest to malutki, ale bardzo żwawy ludzik, nie dysponujący żadną bronią poza szybkimi nogami i bystrym umysłem. A wrogów ma wielu, od spadających kamieni i szybko rozprzestrzeniającej się lawy, przez trujące kwadraty, do złośliwych zabijających motyli. Wrogiem jest też upływający szybko czas i ograniczona ilość istnień, które ma do dyspozycji. Labirynty w niektórych komnatach są tak zagmatwane, że czasami ciężko znaleźć odpowiednią drogę.

DIAMENTY
Zadanie Rockforda polega na zebraniu w określonym czasie pewnej liczby diamentów, oraz znalezieniu wyjścia z komnaty. Wyjście jest wcześniej niewidoczne, ukazuje się dopiero po zebraniu wszystkich diamentów, czasem okaże się, że je Rockford sam sobie zasypał.

POZIM TRUDNOŚCI
Im wyższy poziom trudności, tym krótszy jest czas przeznaczony na wykonanie zadania i więcej diamentów należy znaleźć. Trudniejszy jest też układ labiryntu.

KLAWISZE FUNKCYJNE
Na początku gry należy podać ilość grających (1 lub 2 graczy) klawiszem F3. Następnie wybrać poziom trudności (LEVEL) od 1 do 5. Wyboru dokonuje się poruszając joystickiem w tył i przód. W większości wersji BOULDER DASH'a można też wybrać komnatę, od której chcemy zacząć zabawę (zwykle od A do P), robimy to ruszając joystickiem w lewo i prawo. FIRE pozwala wystartować do trudnego zadania. W każdej chwili można przerwać grę i wrócić do MENU, w tym celu należy wcisnąć klawisz F1.

STEROWANIE ROCKFORDEM
Kierujemy Rockfordem poruszając joystickiem w czterech kierunkach (lewo - prawo, góra - dół). To samo z wciśnięciem FIRE powoduje zebranie diamentu z pola, w stronę którego pochylimy joystick. Ułatwia to często wzięcie diamentu z niebezpiecznego pola. Jeżeli Rockford zostanie zasypany i nie będzie mógł wykonać żadnego ruchu, nie trzeba czekać do końca czasu, wystarczy nacisnąć klawisz RUN STOP. Są też komnaty będące swego rodzaju premią, nie można ich wybrać z MENU, lecz są nagrodą za przejście poprzedniej komnaty. Zazwyczaj są to etapy po komnatach D, H, L, i P. Po tych komnatach także uzyskuje się premię w postaci dodatkowego ludzika. Dodatkowe ludziki można też uzyskać za dobre przejście komnaty (w czasie dużo krótszym niż przewidziany, z dużą ilością punktów, bez straty ludzika). Czasem można zarobić nawet 3 dodatkowe życia. Najważniejsze są w tej grze znajomości podstawowych praw fizyki i bujna wyobraźnia, pozwalająca przewidzieć co stanie się za chwilę, jak ułożą się spadające kamienie i diamenty.

KAMIENIE
Rockford drąży tunele w ziemi co powoduje, że kamienie z góry lecą na głowę, zasypują już wykopane przejścia, blokują dostęp do diamentów. Kamienie można przepchnąć, ale tylko po jednym, jeżeli leżą dwa obok siebie, to jedynym wyjściem będzie podkopanie któregoś z nich, gdy jest na to miejsce. Kamień i diament mogą leżeć na samotnym kawałku ziemi, ale z innego kamienia natychmiast spadają . Lawina kamieni potoczy się zawsze zgodnie z prawami fizyki, obejmuje to również pole komnaty w danej chwili niewidoczne na ekranie - nie zrzucaj więc nigdy kamieni bez zastanowienia, bo może się potem okazać, że gdzieś niżej zasypałeś sobie diamenty lub drogę.

LAWA
Rozprzestrzeniająca się szybko lawa potrafi zamknąć jedyne przejście w labiryncie, zalać diamenty lub uwięzić samego Rockforda. Jeżeli się to stanie, nie ma innego wyjścia, trzeba pogodzić się stratą ludzika i zacząć pracę od początku. Ta sama lawa jednak może przynieść ogromne korzyści, zwłaszcza w komnatach, gdzie nie widać diamentów. Otóż jeżeli zamkniemy lawie ujścia kamieni, jej rozprężające ciśnienie zamieni kamienie w diamenty. A wtedy trzeba je tylko szybko pozbierać. Gdy nie uda się nam ograniczyć lawy, to po pewnym czasie cała ona zamieni się w kamienie i runie w dół.

MIGAJĄCE KWADRATY
Migające kwadraty są pozornie bardzo niebezpieczne, ale i one mają pozytywne dla Rockforda cechy. Po pierwsze, nie poruszają się one wcale tak chaotycznie, jak wydaje się to z początku. Przyjrzawszy się chwilę możemy zauważyć, że trzymają się one zawsze krawędzi wolnego obszaru i lecą w jedną stronę, na przykład w lewo, aż do napotkania i zderzenia się z innymi latającymi stworami, wtedy zmieniają kierunek, lecz jest to dość proste do zauważenia i wykorzystania. Najczęstszy błąd Rockforda to paniczna ucieczka, a przecież starczy stanąć o jedno pole dalej od przewidywanej drogi kwadratu. Druga ważna rzecz to fakt, że kwadrat trafiony spuszczonym z góry kamieniem wybucha, tworząc wolną przestrzeń wielkości 6 do 9 kwadratów. Jest to szczególnie istotne w komnatach, gdzie diamenty są zamknięte z czterech stron murem. Trzeba wtedy wydrążyć odpowiednio tunel tak, by przelatujący kwadrat leciał przy murze, i zrzucić na niego kamień. Spowoduje to rozwalenie muru i otwarcie drogi. Niestety, czasami może to spowodować również likwidację ukrytego wyjścia...

MOTYLE
Kolejnym groźnym niebezpieczeństwem są motyle. Są dość szybkie, ale zasady poruszania się mają takie same, jak kwadraty. Przy odpowiednim postępowaniu można je również wykorzystać. Rozbite bowiem spadającym kamieniem dają od 6 do 9 diamentów. Należy zrobić tak samo, jak z kwadratami, ale nie należy rozbijać ich przy murze, nie rozwalą one bowiem muru, Lecz tylko liczba utworzonych diamentów będzie mniejsza. Należy też pamiętać o tym, by likwidować je po kolei, wtedy z każdego motyla uzyskamy 9 diamentów.

MAGICZNY MUR
Magiczny mur nie grozi niczym, jest to wspaniała fabryka diamentów. Zamienia ona spadające kamienie na diamenty (i odwrotnie!). Ta zdolność nie jest jednak wieczna, od chwili spadnięcia pierwszego kamienia trwa tylko kilkanaście - kilkadziesiąt sekund. Należy więc wcześniej przygotować warunki do pracy - oczyścić dokładnie teren pod murkiem, zebrać diamenty nad nim (bo spadając zamienią się w kamienie!) i ułożyć nieco kamienie, by z chwilą włączenia "magicznego" muru móc zrzucić na niego maksymalną ilość kamieni, pozbierać je można już później. Jeśli Rockford nie oczyści terenu pod murem, to spadające kamienie znikną...

KOMUNIKAT O STANIE GRY
W górnej części ekranu jest linia komunikatów. Jest tam numer aktualnego gracza (PLAYER), liczba ludzików (MEN), oraz litera oznaczająca komnatę i cyfrę poziomu trudności. Po rozpoczęciu gry w tej samej linii mamy informację o:

* ilości diamentów do zebrania
* ilości punktów za każdy zebrany diament (po zebraniu wymaganej liczby diamentów rozlega się trzask otwartych drzwi, a w miejscu tych dwu informacji pojawiają się trzy diamenty)
* ilość zebranych w tej komnacie diamentów
* czas, jaki pozostał do zakończenia gry
* ogólna punktacja

Data wydania: 1984
Producent: First Star Software
Pobierz plik z grą
Radosław Rybarczyk; poradnik: Palmapress Wrocław; wpisał: K. Romanowski
Ocena: