Arktyczne Polowanie

Pingwin Emil - ojciec, mąż i jedyny żywiciel rodziny nie mógł uwolnić się od pecha - z polowania wracał z niczym a często z trudem ratował życie z łap niedźwiedzi polarnych, iglo zaczęło przechodzić w ruinę - żona więc oznajmiła pewnego dnia, że jeżeli znowu wróci z pustymi rękami, odejdzie od niego zabierając ze sobą dzieci. Emil był zmuszony poszukać daleko łowiska, aby tym razem nie zawieść żony i głodnych dzieci. Oddalił się bardzo od swego domu. I tym razem pech go nie opuścił - burza zagnała krę na której chciał przeczekać nawałnicę, odpłynęła daleko. I Ty mu w tym pomożesz ;).

Aby doprowadzić Emila do domu, musisz przeskakiwać po krach, które są niestety w różnym stanie technicznym - poza zwykłymi, trwałymi krami są uszkodzone, na których dłuższe przebywanie kończy się tragicznie dla naszego bohatera, oraz pokryte ropą naftową, bardzo śliskie - również z powodu nich można przez nieuwagę wpaść do morza. Nie było by najgorzej, gdyby nie różne złośliwe stworzenia, z którymi spotkanie kończy się zawsze śmiercią Emila. Są to: Her Bald - chyba najbardziej inteligentny z wrogów, Dr Boczek - specjalista dietetyk, po prostu pragnie mieć Twoją zdobycz a metody pracy z nim są niezbyt przyjemne, Mr Spręż - jest głodny. Bardzo głodny. Na szczęście Emil nie jest bezbronny - może wysadzić znalezionymi we wraku bombami krę (szkoda że nie wrogów ;), aby odciąć drogę ataku przeciwnikom.

Poza dodatkowymi bombami na planszy można jeszcze znaleźć dodatkowe "życie", punkty, oraz efekt sadystycznych zapędów programisty ;) - "bonus" zamieniający funkcję joystick'a. Po pięćdziesiątym poziomie otrzymasz (oczywiście jak dojdziesz aż tam :) kod pozwalający kontynuować grę od tego momentu - dla leniwych - brzmi on "whiskas". A czemu gra "dostała" ocenę 4, a nie 5 ? Po kilkudziesięciu planszach jest nie tyle nudna, co nieco monotonna.

Data wydania: 1994
Producent: LK Avalon
Pobierz plik z grą
ZX_Spectrum
Ocena:

 © 1999-2020 Wszystkie prawa zastrzeżone
 Webmaster: Mariusz "Flooder" Młynek