Jest to gra strategiczno - zręcznościowa. Jej akcja rozgrywa się w roku 1944 w czasie wojny amerykańsko - japońskiej. Grając wcielasz się w rolę kapitana flotylli okrętów wojennych, a Twoje zadanie to zniszczyć 4 wrogie bazy położone na obrzeżach Zatoki Syjamskiej. Do dyspozycji masz 3 okręty: pancernik IOWA, lotniskowiec INTERPID oraz transportowiec GENERAL JOHN POPE. Na początku gry wybierasz ile chcesz zabrać ze sobą żołnierzy, paliwa, myśliwców oraz bombowców. Ilość paliwa jest powiązana z ilością żołnierzy, a liczba bombowców z liczbą myśliwców :). Gdy dokonasz wyboru możesz wyruszać w drogę.

Centrum dowodzenia to oczywiście mostek kapitański na jednym z Twych okrętów. Siedzą tutaj: telegrafista, nawigator, marynarz od uszkodzeń oraz oficer, za pośrednictwem którego wydajesz rozkazy. Pierwszy z nich informuje Cię o wszystkich ważnych wydarzeniach. Z pomocą nawigatora ustalasz kurs swych okrętów. Po prostu na mapie zaznaczasz markery nawigacyjne. Jeśli chcesz zmienić ostatnią decyzję to wciśnij D - punkt nawigacyjny zniknie. Gdy już ustalisz kurs, za pomocą klawisza S wybierz prędkość statku. Jeśli chcesz zobaczyć stan techniczny okrętów to udaj się do trzeciego kolesia.

Jeżeli zacznie się dziać coś ważnego, to oficer odpowiedzialny za to kiwnie głową w Twoją stronę. Jeśli chcesz sprawdzić czego kolega od Ciebie chce, skręć głowę (za pomocą joysticka, of course:)) w kierunku danego marynarza lub też użyj do tego klawiszy funkcyjnych (kolejno od lewej: F1, F3, F5, F7).

Najważniejszą osobą jest ostatni oficer. Dzięki niemu wydajesz rozkazy. W zależności od zaistniałej sytuacji, oczywiście. I tak: jeśli zaatakują Cię wrogie samoloty to strzelaj do nich z działek przeciwlotniczych. Szczególnie uważaj na te, które niosą ze sobą torpedy. Jeśli natomiast na radarze pojawi się wrogi okręt to masz dwie możliwości. Pierwsza to wysłanie w jego kierunku myśliwców i bombowców, a druga to odczekanie chwili, aż nieprzyjaciel wejdzie w zasięg dział i zatopienie go przy ich pomocy. Pierwsze wyjście jest zdecydowanie lepsze, gdyż uniemożliwia uszkodzenie okrętów przez przeciwnika (możesz najwyżej stracić kilka samolotów). Najlepiej wysłać trzy myśliwce i jeden bombowiec. Za pomocą tych pierwszych postaraj się uszkodzić artylerię przeciwlotniczą na obcym okręcie, a potem dobij go zrzucając na niego bombkę.

Ostatnim, a za razem najistotniejszym rozkazem jaki możesz wydać jest zaatakowanie wrogiej bazy. Możesz to zrobić dopiero wtedy, gdy odpowiednio blisko do niej podpłyniesz. Pierwszą fazą ataku jest strzelanie z okrętu do zamaskowanych na brzegu stanowisk Japońców.

Aby trafić najniższe z nich (te w krzakach) należy ustawić kąt wychylenia lufy na 15 stopni. Stanowiska trochę wyżej to 20 stopni i tak dalej, co 5 stopni. Staraj się zdjąć jak najwięcej stanowisk, bo po zakończeniu ostrzału będziesz musiał posłać na ląd swoich żołnierzy. To ile masz ich wysłać jest uzależnione od statusu bazy po pierwszym ataku (np. jeśli baza ma status medium to wystarczy 900 - 1000). Może się zdarzyć, że wyślesz za mało ludzi i będą oni potrzebować wsparcia. Wtedy musisz powtórzyć atak z okrętu i wysłać na brzeg posiłki.

Jak już wspomniałem do zniszczenia masz 4 bazy. Dwie "silne", jedną "bardziej silną" i jedną "bardzo silną" :). Po angielsku brzmi to znaczniej lepiej (strong, quite strong, very strong :)). Na wykonanie tej misji masz 96 godzin. Jeśli za pierwszym razem nie uda Ci się zdobyć nawet jednej czy dwóch baz to się nie przejmuj, bo ta gra do łatwych nie należy.

Podsumowując - Power At Sea to bardzo interesująca gra, która z pewnością znajdzie sobie wielu zwolenników. Grafika jest OK; generalnie nie ma się do czego przyczepić. Dźwięk również odpowiedni (odgłosy strzałów, wybuchów, itp. oraz trochę piskliwa muzyka na wstępie).

Znalazłem tylko jedną denerwującą rzecz a propo PAS, a mianowicie to, że gdy nawet lekko oberwiemy w silnik to podróż tak się dłuży, że można grać i jdenocześnie czytać książkę :). Mimo to gra jest warta polecenia, więc: grajcie! :))

Data wydania: 1987
Producent: Accolade
Pobierz plik z grą
Radek 'Werbel' Bergier
Ocena: