Gdy komputer służy nie tylko do gier, wkrótce okazuje się jak niezbędnym sprzętem jest drukarka. Dobór właściwej drukarki do współpracy z Commodore 64 nie jest prosty ze względu na dużą różnorodność drukarek możliwych do przyłączenia.

Klasyfikację drukarek rozpoczniemy od rozważenia zastosowanej techniki drukowania, ograniczając się przy tym do rozwiązań tańszych, gdyż kupno drukarki wielokrotnie droższej od komputera (np.laserowej) można wykluczyć. Najprostsza metoda zapisu to użycie rejestratora X-Y. Przedstawicielem tej grupy jest rejestrator-drukarka firmy Commodore symbolu VC 1520.

Najczęściej stosowane drukarki do C64 to drukarki mozaikowe. Są one wyposażone w ruchomą głowicę z elektromagnesami, z których wypychane są igły uderzające w taśmę drukarską. Każda litera składa się z kilku kolumn pojedynczych punktów, a w kolumnie jest z reguły tyle punktów, ile igieł ma drukarka. Im więcej igieł tym lepszy druk, co możemy zobaczyć na przykładzie poniżej. Szybkość drukowania zawiera się w granicach od 50 do ponad 200 znaków na sekundę. W niektórych drukarkach mozaikowych (teraz nazywanych igłowymi) stosuje się dodatkowe przesunięcie wydruku o pół odstępu igieł uzyskując jakość liter zbliżoną do uzyskiwanej w standardowej maszynie do pisania - tzw.tryb NLQ (od ang.near letter quality).

Firma Commodore oferuje w zasadzie typy drukarek przeznaczonych do współpracy z C64. Są to MPS-801, 802, 803. Starsze typy to VC 1525 i VC 1526, a z nowszych MPS-1000.

Główną zaletą drukarki uniwersalnej jest to, że może być ona wykorzystywana do innego komputera (np.przy wymianie sprzętu), podstawową wadą - konieczność posiadania specjalnego interfejsu do drukarki. Interfejs taki najprościej jest zakupić razem z drukarką - odpada wtedy wiele kłopotów związanych ze znalezieniem odpowiednich wtyczek, oprogramowania itp.

Drukarki do Commodore 64 są bardzo tanie, jednak już wychodzą z codziennego użytku, podobnie jak cały sprzęt - niestety!