Napisał: aze
hmm
nie mialem mozliwosci ogladania ``na zywo`` sx-64 ale geos powinien dzialac bezproblemowo, moze cos nie tak z stacja? sprobuj innej wersji geosa, apropo napisal bys moze pare slow o tym kompie w sumie to ciekawa maszynka
pozdrawiam
Witam.
No więc jeśli chodzi o system to po włączeniu widać już różnicę na ekranie startowym. SX-64 melduje się tekstem:
COMMODORE 64 EXPANDED VERSION
KATRIN SECKER 38911 BASIC BYTES FREE
Nie tak jak klasyczny C-64:
**** COMMODORE 64 BASIC V2 ****
64K RAM SYSTEM 38911 BASIC BYTES FREE
Kolor ramki i tła w SX jest ciemnoniebieski, czcionka biała. Podobnie zgłasza się BASIC w C-64 pod kontrolą FINAL’a III. Po resecie odczytując kanał komunikacyjny stacji dysków zgłasza się ona komunikatem „SEEDDOS NCG 1541”. Klawisze funkcyjne mają przypisane podobne funkcje dyskowe jak FINAL III.
Wbudowana stacja dysków przypomina napęd 1541 w pierwszej wersji zamiast kluczyka (1541 II) jest taka zapadka. Zwolnienie zapadki powoduje „wyrzucenie” dyskietki, niektóre napędy miały podobną funkcję (moja 1571 II i jedna 1541 II to posiada). Wczytywanie programów i katalogu jest znacznie szybsze (ok. 8x) niż z zewnętrznego napędu, w turbo też. Prawdopodobnie spowodowane jest to wyeliminowaniem transferu szeregowego, dane przesyłane są równolegle. Wczytanie programu o długości 131 bloków zajmuje ok. 9 sek.
Trochę o konstrukcji mechanicznej. Ogólnie komputer wyprodukowany w 1983 r w Japonii. Wykonany jest bardzo solidnie i estetycznie w porównaniu np. do C64G. Pobór mocy ok. 60-65 W. Obudowa komputera jest z 1mm blachy aluminiowej, całość jest w kolorze szary-metalic. W górnej i dolnej części oraz po bokach są plastikowe kratki wentylacyjne. W górnej kratce znajduje się głośnik, trochę kiepskiej jakości. Przód: z lewej strony jest monitor o przekątnej użytecznej 5”. Monitor oczywiście kolorowy, całkowicie prostokątny i prawie płaski, ale lampowy. Po prawej stronie w dolnej części jest wbudowany napęd, w górnej części jest półka na dyskietki, którą można zastąpić drugim napędem. Podobno były produkowane przystawki oscyloskopowe, które tam można było zamontować. Całkowicie z prawej strony pod małą klapką są potencjometry regulacyjne od obrazu i siły głosu oraz przycisk RESET. W tylnej części obudowy jest pokaĽny radiator oraz gniazda jak w C-64, brak niestety gniazda do podłączenia magnetofonu, gniazdo cartridge’a znajduje się w górnej części obudowy. Klawiatura jako osobny element łączona jest przewodem z komputerem i stanowi przykrywę na przedni panel. Układ klawiszy i rozmiar jest identyczny jak w C-64 jednak komfort używania klawiatury w SX jest znacznie wyższy. Różnicę stanowi klawisz CAPS/LOCK, nie jest to zwykły izostat jak w C-64 tylko normalny klawisz podświetlany czerwonym LED’em podobnie jak w AMIDZE. Komputer posiada dosyć solidny uchwyt do przenoszenia, który podczas użytkowania może służyć jako podpórka. Uchwyt można w dowolnym położeniu zablokować.
O tym komputerze można by pisać dużo więcej, więc jeśli chciałbyś coś więcej wiedzieć to pytaj śmiało. Jeśli wpadnie mi w ręce jakiś aparacik cyfrowy to postaram się zrobić parę fotek. Mogę to zrobić kamerą VHS ale jakość będzie raczej kiepska.
Pozdrawiam.
